Son yıllarda dekorasyonda kuru dal aranjmanları kullanmak moda. Kıvrımlı söğüt dalları, fındık dalları ya da kalın bambular… Kış aylarında da bu arajmanlar da en çok kırmızı gövdeli kızılcıklar kullanılıyor.
Kızılcık çoğumuzun bildiği gibi yurdumuzda yetişen mayhoş bir meyve. Ama renkli gövdeli olanları bilinen yerli kızılcık değil. Bunlar son 15 senedir çoğaldılar; kolay üretildikleri ve hızlı geliştikleri için de oldukça çok satılıyorlar.
Gövdesi renkli kırmızı kızılcıkların Latincesi Cornus alba sibirica. Bu tür dışında açık-koyu kırmızı, bordo, siyah, sarı, yeşil gövdelileri, ya da yazın gelişen küçük mavi-mor meyvelileri gibi değişik ve ilginç bir çok tür kızılcıklar var.
Peyzaj uygulamalarında kızılcıkları, mutlaka 5–10-20'li gruplar halinde (bahçenizin büyüklüğüne göre), renkleri karıştırmadan, yoğun olarak dikmelisiniz. İç içe geçmiş kızılcıklar zengin ve şık değil, zevksiz görünür!.
Esas meyve, Uzakdoğu kökenli. Bu bitki Sibirya’dan Mançurya’ya kadar ve Kuzey Kore’de doğada yetişiyor. Gövdesi renkli olanların ve meyvesi yenenlerin dışında, ilkbaharda manolya gibi tipik bir çiçek açan bir başka tür de var: Bunlar Cornus Florida, C. Florida Rubra ya da C. Kousa olabiliyor. Renkli gövdelilerin, yaz dönemindeki yaprakları gibi, beyaz çiçekleri de fazla etkileyici değil. Bir tek yaprak dökülme renkleri güzel.
Cornuslar’ı dikmek için, bitkiyi kışın seyredebileceğiniz bir yerde, uygun bölümü seçin. Yazın kullandığınız havuz, yemek bölümü ya da oturma bölümlerine renkli kızılcıkları dikmeyin. Evden, kışın göreceğiniz yerler, yollar, giriş kapısı etrafı ilginç olabilir.
Dikenler ve çamlar kızılcıklarla çok şık olur; özellikle diken Ilex‘in yeşili, bol kırmızı boncuklu porsuk ya da bodur yer örtücü olanları ile…
Kışın karla kaplı bahçelerde kızılcıklar mükemmel durur. Kardelenler de, ocak-şubat aylarında açtıklarında kızılcıklarla iyi gözüküyorlar.
Kardelen demişken, lütfen karşınıza çıkarlarsa açmış çiçekleri kopartmayın. Tohumu ya da soğanı zedelersiniz. Sadece seyredin, bırakın kendi kendilerine çoğalsınlar...
Kızılcıkların Türkiye’de ufak bir problemi var; işi iyi bilmeyen bahçıvanlar dallar çoğalsın diye, ya da çirkin duruyorlar düşüncesiyle, kafalarına göre buduyorlar. Halbuki bitki 3-4 yılda sadece bir kez, dipten 5 cm yukarıdan kesilir. İşte o zaman çoğalarak büyür. En kırmızı renk yeni sürgündür. Aman yanlış budamayın!
Kızılcıklar bol güneşten yarı gölgeye kadar her yerde yaşarlar. Rutubeti hatta balçık toprağı çok severler. Toprağınız kuruysa ve kumluysa, dikimde su tutan torf ilave edin. Helleboruslar, akanthuslar, nergisler, hercai menekşeler Cornus’un renkli dallarıyla şık bir uyum içinde gelişir.
Kafamı kurcalayan bir şey daha var; kimi İngiliz botanik uzmanları her bitkiye olduğu gibi, bu bitkiye de, etrafını sarsın diye Clements sarmaşıklarını öneriyorlar. Ben denedim ve hiç beğenmedim, çorba gibi oldu. Kırmızı dallar çıplak ve net’ken çok daha iyi. Sakın sarmaşıkla denemeyin! Belki yazın çiçek açan türlerinde bu olabilir. Ama renkli gövdelilerde asla!
Budamayı anlatırken üretiminden bahsetmeyi unuttum. Kestiğiniz dalları köklendirme tozuna batırıp, dikin. Bir acayiplik yoksa mutlaka tutarlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder